Worstenbroodjes in een blogje : voor de een - van boven de rivieren - een worstenbroodje, voor de ander - van daar beneden - een delicatesse die als niets anders gastvrijheid onderstreept. Zoiets als thee met boter in Nepal of een opengewerkte chimpanseeschedel in Indiana Jones films.
Worstenbroodjes zijn, mits vers gebakken, met fatsoen te serveren any time vanaf ontbijt tot en met de borrel.
Maak ze zelf. Koop een blikje croissantdeeg. Koop worstjes, bij voorkeur chipolata of (wie eigenlijk niets op deze blog te zoeken heeft) merguez. Druk het worstvlees uit de velletjes en rol er nieuwe, velloze worstjes van (een Nacktwurst, zoals de Duitser hem noemt) die iets korter zijn dan de plakken deeg waarin u ze gaat kleden. Leg de Nacktwurst op het deeg, rol hem erin als een lijk in een vloerkleed, net zodat het deeg hem eenmaal geheel omhult. Snijd met een scherp mes het deeg af. Druk de uiteinden van het deeg (waar, als het ware, de kruin van het dode hoofd en de levenloze voeten zichtbaar zouden zijn) met de vingers toe.
U staat voor de keuze om de kartelrand (het blikdeeg is veelal voorgeperforeerd) wel of niet dicht te drukken. Doet u het niet, dan barst het broodje in de oven open en ligt de worst voor een ieder te zien. Lekker, de Nacktwurst bakt en wordt bruin. Doet u het wel, dan wordt het vlees gekookt in eigen sop, levert een wat sappiger geheel op, en eveneens zeer smaakvol.
In de oven op folie, likje melk of ei eroverheen voor kleur en glans, en na een dik kwartier op 180 graden zijn ze klaar (kerntemperatuur van 68 tot 72 graden).
Worstenbroodjes als Brabantse boerendochters: eenvoudig, gastvrij, en lekker.
Volg mij op Twitter: @spekblog en Facebook (spekblog)
Follow me on Twitter: @spekblog and Facebook (spekblog)
Worstenbroodjes zijn, mits vers gebakken, met fatsoen te serveren any time vanaf ontbijt tot en met de borrel.
Maak ze zelf. Koop een blikje croissantdeeg. Koop worstjes, bij voorkeur chipolata of (wie eigenlijk niets op deze blog te zoeken heeft) merguez. Druk het worstvlees uit de velletjes en rol er nieuwe, velloze worstjes van (een Nacktwurst, zoals de Duitser hem noemt) die iets korter zijn dan de plakken deeg waarin u ze gaat kleden. Leg de Nacktwurst op het deeg, rol hem erin als een lijk in een vloerkleed, net zodat het deeg hem eenmaal geheel omhult. Snijd met een scherp mes het deeg af. Druk de uiteinden van het deeg (waar, als het ware, de kruin van het dode hoofd en de levenloze voeten zichtbaar zouden zijn) met de vingers toe.
U staat voor de keuze om de kartelrand (het blikdeeg is veelal voorgeperforeerd) wel of niet dicht te drukken. Doet u het niet, dan barst het broodje in de oven open en ligt de worst voor een ieder te zien. Lekker, de Nacktwurst bakt en wordt bruin. Doet u het wel, dan wordt het vlees gekookt in eigen sop, levert een wat sappiger geheel op, en eveneens zeer smaakvol.
In de oven op folie, likje melk of ei eroverheen voor kleur en glans, en na een dik kwartier op 180 graden zijn ze klaar (kerntemperatuur van 68 tot 72 graden).
Worstenbroodjes als Brabantse boerendochters: eenvoudig, gastvrij, en lekker.
Volg mij op Twitter: @spekblog en Facebook (spekblog)
Follow me on Twitter: @spekblog and Facebook (spekblog)
Reacties
Een reactie posten